De zaterdagkrant stond dit keer vol met artikelen en columns over corona. Logisch natuurlijk, na de persconferentie van vorige week maandag. De column van historicus Zihni Özdil ging over eenzaamheid tijdens de lockdown. Hij schreef: ‘Niet alleen eenzaamheid, maar ook twijfel en onzekerheid ontwaakten tijdens de persconferentie. Gevoelens die ik, dacht ik altijd, nooit had.’

Over die onzekerheid en twijfel wil ik het graag hebben in dit blog. Want het helpt als je weet wat de oorzaak is. Dan is de oplossing dichterbij.

Herinnering

Ik was daarover aan het nadenken toen ineens een herinnering bovenkwam. Een herinnering aan de wereldreis die ik samen met Robert, mijn man, maakte, alweer meer dan twintig jaar geleden. We waren op dat moment in Argentinië, in het plaatsje Bariloche en maakten een wandeling langs het Lago Nahuel Huapi, een prachtige omgeving rondom het beroemde hotel Llao Llao. Toch kon ik er op dat moment maar moeilijk van genieten. Ik liep een beetje met mijn ziel onder mijn arm. Maar omdat ik het nogal ondankbaar en raar van mezelf vond, zei ik er niets over.

Andere wereld, ander persoon

Ik had mezelf eerder voorgenomen om tijdens dat half jaar ook na te denken wat voor werk ik wilde gaan doen als we weer terug in Nederland zouden zijn. En of ik nog wilde beginnen aan een vierjarige opleiding. Tijdens die wandeling dacht ik daarover na. En het gekke was dat ik me hartstikke onzeker voelde. Ik kon me nauwelijks voorstellen dat ik een paar maanden daarvoor met gemak in het vliegtuig stapte om ergens in Europa naar een zusterbedrijf te gaan en ze daar te vertellen hoe ze een kwaliteitssysteem moesten opzetten. Ik kon me niet meer voorstellen dat ik met gemak regelmatig een Engelstalige presentatie gaf. Het leek een andere wereld en ik leek een ander persoon. Wat was er gebeurd?

Zelfbeschikkingstheorie

Toen wist ik dat nog niet, maar nu weet ik het wel. Het sluit namelijk goed aan bij wat de wetenschappers Deci en Ryan beschrijven over drie menselijke psychologische basisbehoeften in hun Zelfbeschikkingstheorie:

• Autonomie – individuele vrijheid en zelfbeschikking
• Verbondenheid – we willen ergens bij horen
• Competenties – we hebben behoefte onze vaardigheden en talenten te gebruiken

Autonomie genoeg tijdens een wereldreis, dat zeker. Maar ik miste het contact met andere mensen. In dat kleine plaatsje Bariloche vierden vooral Argentijnen vakantie. Mijn Spaans was niet goed genoeg voor een kletspraatje en ik voelde me, ondanks dat ik met Robert was, wat verloren. Ook miste ik het om me nuttig te maken en mijn competenties te gebruiken. De combinatie veroorzaakte de onzekerheid.

Overigens lijken deze drie basisbehoeften erg veel op de vier bronnen van zelfvertrouwen (Competentie, Invloed/Grip, Moreel Kompas en Ertoe doen). Daar schreef ik dit blog over.

Gedeeltelijke lockdown

In mijn voorbeeld zie je dat ik de twee behoeften Verbondenheid en Competenties miste. Dat zie je ook terug in de column van Zihni Özdil. Hij schrijft zijn columns graag in het café, omringd door mensen. Dat gaat nu niet, met de gedeeltelijke lockdown. En afspreken met zijn vrienden in een Amsterdams park is er ook niet meer bij sinds de herfst is begonnen. Dan is thuiswerken, alleen, inderdaad eenzaam en mis je Verbondenheid.

People who apply their strengths often are 18x more likely to be flourishing. – VIA Institute on Character

En dan is er nog Autonomie. Nu we door het coronavirus pas op de plaats moeten maken, en extern (door corona en onze overheid) worden gemotiveerd om thuis te blijven, zijn we beperkter in onze vrijheid en zelfbeschikking. Psychiater Damiaan Denys vermoedt dat er nu ook een mentale crisis dreigt. Het lijkt me extra moeilijk voor de mensen die nu zonder werk zitten. Mensen uit de evenementenbranche, musici, horecamedewerkers. Zij verdienen, net als zorgmedewerkers, onze steun.

De basis van ons welbevinden

Voor mij is de les dat die drie behoeften inderdaad aan de basis staan van ons welbevinden. En dat je dichterbij een oplossing bent als je weet welke van de drie aandacht nodig heeft. Misschien is vrijwilligerswerk een goed, tijdelijk alternatief. Of optreden in de grote hal van een ziekenhuis. Even koffie gaan drinken met een vriend(in) en daarna thuis weer verder werken. Of een plan maken voor een mooie reis, als het straks weer kan.

En als je nog niet helemaal weet wat je talenten zijn, gebruik dan deze tijd om die te ontdekken. Lees het blog ‘Ontdek je talent en vergroot je zelfvertrouwen’ nog eens of doe een gratis test van het VIA Institute on Character. Die kun je gewoon in het Nederlands maken. En deze YouTube video geeft uitleg over de Zelfbeschikkingstheorie van Deci en Ryan.

Geen spijt

Ik heb trouwens geen spijt van mijn wereldreis. Het was een prachtige ervaring en ik zou het zo weer doen. Na onze stop in Bariloche gingen we naar Torres Del Paine. Daar ontmoetten we eindelijk weer andere backpackers, Nederlanders. Gezellig!

Foto: het hotel Llao Llao in Bariloche, Argentinië, gemaakt door Jeffrey Eisen via Unsplash.com